Wygrana i drugie miejsce w Słowenii

W Słowenii było bardzo ciepło, ciężko się w takich warunkach myśli. W jedynej przegranej w pozycji mając przewagę +4 jednym ruchem zrobiłem – 3, i  poddałem się w pozycji w której mogłem jeszcze grać. Upał robi swoje. Dobra organizacja, poczęstunek i przyjazne nastawienie.

Zawody miały kilka smaczków. Po raz pierwszy widziałem, aby zawodnik (ranking ok. 2200) dawał fory w turnieju. Z każdym zawodnikiem zmniejszał sobie czas z 5 minut na 1 minutę, mając tym samym strasznie trudne zadanie, aby wygrać taką partie. Mnie wycenił na 2 minuty, faktycznie grał bardzo szybko, ale w pośpiechu podstawił mata na związaniu.:) Po partii zapytałem go w jakim celu tak robi? Odpowiedział „adrenalina”.

Stolica Słowenii znana jest również jako miasto smoków, na każdej ulicy można spotkać rysunkowe lub ozdobne poczwary wykute z kamienia, żelaza czy drewna. Najbardziej charakterystycznym mostem Lublany jest właśnie most smoczy, którego strzegą cztery zielony smoki.

Korzystając z tej okazji musiałem zagrać wariant smoczy w obronie sycylijskiej z jednym z zawodników. Tu nastąpiła kolejna ciekawa sytuacja, zawodnik dotknął figury po czym po 2 sekundach odłożył ją, powiedział „pardon” i ruszył się inna podstawiając materiał. Nie protestowałem 🙂

Zawody odbyły się w bardzo ładnej sali Słoweńskiej Federacji Szachowej, gdzie można było podziwiać wygrane trofea czy też cenne historyczne pamiątki. Między innymi szachy jakimi grali zawodnicy turniej kandydatów w Portorożu w 1957 roku (w nadmorskiej słoweńskiej miejscowości wygrał wówczas Michaił Tal).